Po świetnym styczniu i nerwowym lutym, marzec na globalnych rynkach finansowych był naprawdę gorący. W negatywnym znaczeniu tego słowa. Wszystko za sprawą strachu związanego z wybuch kryzysu bankowego, który wzorem 2008 roku, mógłby pogrążyć największe gospodarki świata w recesji.

Obawy przed kryzysem bankowym pojawiły się po tym, jak problemy zaczęły mieć najpierw mniejsze amerykańskie banki z Silicon Valley Bank na czele, a w Europie zaczęto się obawiać o kondycję szwajcarskiego banku Credit Suisse. To wywołało falę wyprzedaży akcji na światowych giełdach, duże zmiany na rynku obligacji, nerwowo było również na rynku surowcowym i niektórych walutach.

Ten globalny wzrost awersji do ryzyka ominął złotego bokiem. Polska waluta w pierwszej połowie marca zachowywała się wyjątkowo stabilnie. To było spore zaskoczenia, bo podczas innych takich epizodów globalnej ucieczki inwestorów od ryzyka, złoty potrafił wyraźnie się osłabić do koszyka głównych walut. Teraz to nie miało miejsca, co pozytywnie wyróżniało go na tle m.in. czeskiej korony, czy węgierskiego forinta.

Przez pierwszą połowę marca kurs EUR/PLN, który jeszcze w lutym najpierw zauważalnie wzrósł, żeby później szybko spaść, pozostawał w kilkugroszowej konsolidacji blisko poziomu 4,70 zł. Podobna konsolidacja miała miejsce w przypadku notowań USD/PLN. Tu osią wahań kursu był poziom 4,40 zł. Złoty stracił natomiast do szwajcarskiego franka i brytyjskiego funta. Tyle tylko, że bardziej wynikało to z umocnienia obu tych walut na rynkach światowych niż słabości rodzimej waluty.

Ta relatywna siła złotego w sytuacji, gdy przez rynki światowe przetaczał się sztorm wywołany obawami przed kryzysem bankowym, może być dobrą wróżbą na przyszłość. Może zapowiadać wiosenne umocnienie złotego. Warunkiem koniecznym jest oczywiście najpierw uspokojenie, a później poprawa nastrojów na rynkach światowych. Jeżeli tak się stanie, to wiosną złotego powinna wspierać szybko spadająca inflacja w Polsce. Dodatkowym dopalaczem dla niego będzie też zmniejszenie oczekiwań na podwyżki stóp procentowych przez amerykański Fed i Europejski Bank Centralny, co niemal automatycznie znajduje pozytywne przełożenie na bardziej ryzykowne waluty, do których złoty się zalicza.

W pozytywnym scenariuszu wiosną notowania EUR/PLN mają szanse się cofnąć do 4,60-4,65 zł. Znacznie wyraźniej potanieć powinien natomiast dolar, który w okresie wiosenno-letnim mógłby spaść w okolicę 4,20 zł. Dużych zmian nie należy natomiast oczekiwań w przypadku pary GBP/PLN, bo potencjalna siła złotego, będzie prawdopodobnie neutralizowana przez umocnienie funta.  Na niewiele mogą też liczyć ci wszyscy, którzy planują wybrać się na urlop do Czech. Waluta naszego południowego sąsiada pozostanie droga. Lekko potanieć może za to węgierski forint. Za to turecka lira prawdopodobnie jest u progu wyraźniejszego umocnienia do złotego. Szczególnie, jeżeli w Turcji po wyborach dojdzie do zmiany władzy.  

(Felieton walutowy został opublikowany w Wiadomościach Turystycznych)